พระพุทธศาสนากับการให้อภัย

ดาวน์โหลดฟรี Ebook

การให้อภัยเป็นสิ่งที่สำคัญมากในพระพุทธศาสนา พระพุทธเจ้าจะสามารถตรัสรู้ได้โดยไม่เรียนรู้การให้อภัยได้หรือไม่? แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้ เราจะจินตนาการถึงพระโพธิสัตว์ผู้มีความเมตตา ว่าท่านเป็นคนที่ไม่ให้อภัยได้หรือไม่? แน่นอนว่าก็ไม่ได้เช่นกัน ดังนั้น ส่วนหนึ่งของการที่จะตรัสรู้ได้นั้นจึงต้องเรียนรู้วิธีในการให้อภัยด้วย

การเรียนรู้ที่จะให้อภัยและทำให้เป็นส่วนหนึ่งของการปฏิบัติปกติของเราสามารถทำให้ได้บุญ ในความเป็นจริง เราได้รับบุญมากมายจากการเรียนรู้ที่จะให้ภัย เราได้รับบุญเนื่องจากเมื่อเราให้อภัย เราจะปล่อยวางความเจ็บปวดในอดีตและกลายเป็นอิสระ มีความสุขมากขึ้นกับตัวเอง เรายังได้บุญจากการเป็นคนเห็นที่เห็นอกเห็นใจผู้อื่น เรารู้สึกเห็นอกเห็นใจให้กับความทุกข์ของพวกเขา แม้ว่าความทุกข์ทรมานของพวกเขาอาจทำให้พวกเขาพยายามทำให้เราทุกข์ไปด้วยก็ตาม

การให้อภัยตัวเองก็เป็นการสร้างบุญเช่นกัน เราจะไม่ยอมให้ตัวเองมีสิ่งที่ตัวเองไม่สมควรได้รับ ดังนั้น เมื่อเราไม่ยอมให้อภัยต่อตัวเราเอง เรามักจะปิดกั้นสิ่งที่ดีไม่ให้เข้ามาในชีวิต ซึ่งแปลว่าเราจะมีความดีในการแบ่งปันกับผู้อื่นน้อยลง เมื่อเราให้อภัยตัวเอง เราจะได้บุญจากการปล่อยให้สิ่งดี ๆ เข้ามาในชีวิต เพื่อให้เราได้แบ่งปันสิ่งเหล่านั้นกับผู้อื่นได้มากขึ้น เรามักจะให้อภัยผู้อื่นมากขึ้นเมื่อเราคิดร้ายน้อยลงและเห็นอกห็นใจผู้อื่นมากขึ้น

การฝึกฝนให้อภัย เช่น การใช้วิธี สี่ขั้นตอนสู่การให้อภัย ช่วยเราในการชำระล้างจิตใจของเราให้บริสุทธ์ผุดผ่องจากความคิดที่ไม่พอใจ โกรธ รู้สึกผิด และอับอาย การฝึกฝนโดยการใช้วิธีดังกล่าวจะทำให้เราตระหนักถึงสภาพจิตใจที่เราไม่จำเป็นต้องให้อภัยอีกต่อไป เรามีสิ่งที่ต้องให้อภัยน้อยลง เนื่องจากเราตอบสนองกับสิ่งต่าง ๆ ในชีวิตประจำวันน้อยลง

มีบางอย่างลึกลับเกี่ยวกับการให้อภัย การให้อภัยไม่ได้เป็นเพียงการกระทำตามความประสงค์ เราไม่เพียงแค่ตัดสินใจที่จะให้อภัยแล้วก็ทำมัน มันเหมือนกับว่าเราปล่อยให้การให้อภัยเกิดขึ้นเอง เหมือนกับตอนที่เราปล่อยให้ตัวเองนอนหลับ เราใช้จิตสำนึกในการสร้างเงื่อนไขที่เหมาะสมให้การนอนหลับเกิดขึ้นได้ แต่เราไม่สามารถบังคับให้ตัวเองหลับได้ เช่นเดียวกันกับการให้อภัย เราสามารถสร้างเงื่อนไขให้เกิดได้ แต่ไม่สามารถบังคับให้เกิดขึ้นได้

การให้อภัยเป็นกระบวนการทางธรรมชาติเหมือนกับการนอนหลับ แต่ไม่เหมือนกับการนอนหลับตรงที่มันทำให้เราตื่นตัวมากขึ้น เราสามารถปลูกฝังการให้อภัยได้โดยการใช้วิธีตาม สี่ขั้นตอนสู่การให้อภัย นี่ดูเหมือนจะเชื่อมโยงเราเข้ากับพระพุทธเจ้า ซึ่งจะทำให้เกิดการให้อภัย กระนั้น การให้อภัยจะเกิดขึ้นได้จากพระคุณแห่งธรรมชาติที่ล้ำลึกของเรา

เช่นเดียวกับที่เราสามารถเชื่อมั่นธรรมชาติในการทำหน้าที่เมื่อเราปลูกเมล็ดพันธุ์ไว้ในสวนของเรา เราสามารถไว้วางใจธรรมชาติ เราสามารถไว้วางใจในพระโพธิสัตว์ของเราในการตอบสนองกัลความพยายามของเราในการให้อภัย มันจะเพิ่มพลังให้กับความพยายามยายามของเราเพื่อให้การให้อภัยเป็นไปได้มากขึ้น แม้แต่ในสถานการณ์ที่เราคิดว่าเป็นไปไม่ได้ก็ตาม

ทำไมไม่ลองใช้ สี่ขั้นตอนสู่การให้อภัย โดยใช้ลิงก์ใดลิงก์หนึ่งในเพจนี้แล้วเห็นด้วยตาตัวเองล่ะ?